آنچه گذشت (۱)
پیشنوشت: گهگاه مینیمالهایی خواهم نوشت كه چندان دور از واقعیت هم نیستند همراه با چاشنی طنز قهوهای خودم. نامشان را هم، گرچه بیربط، به یاد زندهیاد علی حاتمی در هزاردستان میگذارم. چه شاید پردههایی خیالی اما مرتبط با واقعیت باشند. طبیعتاً هرچیزی كه دوست داشته باشم و صلاح ببینم، با توانایی محدودم خواهم نوشت. اجازه میفرمایید و جسارت نباشد، اختیار نوشتههای وبلاگ شخصی خودم بدست خودم باشد! جسارتاً بیهوده وقت خودتان را به انگیزهیابی و تفسیر و روانكاوی و این چیزها نگذارید، هركس هم ناراحت میشود لطف كند اینجا را كلاً نخواند، مجبور كه نیستید. هستید؟ درود بر همگی دوستان. خوش و خرم باشید.
- بهبه! چه سعادتی، شما روشنفكر قلمرو عمومی هستید؟
- نخیر بنده روشنفكر قلمرو "خصوصی" هستم، عمده كارم هم در فیسبوكه
- یعنی در فیسبوك در مورد مسائل و مشكلات ما ایرانیان تحقیق میكنید؟
- هم اون هم بیشتر كنجكاو هستم ببینم مسائل خصوصی دوستان به كجا میرسه. عمده وقت من رو داره میگیره، اما چه كنم كه خودم را وقف علم كردهام.
- عجب دست مریزاد استاد!
- خواهش دارم. در تماس باشید. با نام خودتان در فیسبوك هستید؟
Labels: آنچه گذشت, جامعه, طنز قهوهای