پیوند به نوشته
تو ماندی و خاک، ما رفتیم و خشم(*)
(شهادت بهزاد مهاجر)
نیما جان، ما را شریک غم خودت بدان.
دایی بهزاد تو مثل دايی شهید من است در نبرد با صدامیان. به احترام خون بهزادی که تنها زیست و مظلومانه مهاجر شد، شرح قصه ما بماند برای وقتی دیگر.
لعنت ابدی همه شهدا و نفرین همه مادران داغدار بر تک تک کسانی باد که چنین به نام علی، شیعه بیگناه میکشند و به این راضی هستند که تنها چند صباحی به نکبت و تباهی حکومت کنند.
نفرین بر همه سکوت کنندگان.
Labels: جنبش سبز, شهيدان راه آزادی و جمهوريت