جنگ یا دفاع
باز سی و یك شهریور شد و سالروز جنگ. جنگی كه گرچه بیهدف شروع شد و بیهدف هم تمام شد، اما اگر رشادت و از جان گذشتگی همین رزمندهها نبود، خیلی بدتر از اینها به سر ایران و ملتش و مردم منطقه میآمد. جنگ چیز خوبی نیست، دفاع اما واجب عقلی است.
گرامی باد یاد كسانی كه در تمام مدت جنگ رزمیدند. مخصوصاً كسانی كه همان اول مهر ۱۳۵۹ از همه چیزشان گذاشتند و با دست خالی و حداقل امكانات دویدند به سمت خط مقدم و گروهانهای ضربت در خط مقدم و كمین و دل دشمن كه جلوی پیشروی صدامیان مسلح و آماده را بگیرند. اینها در ادبیات و نوشتارها و جستارهای دوستان روشنفكر و آزادیخواه ما كجا هستند؟
Labels: آزادیخواهی, دفاع, سیاست, شگفتیها, عدالت, کوچه خاطرات دور