روزانه امروز (پانزدهم سپتامبر)
به بهانه ابهامات در ماجرای سمیه
الف) عارفانه و رمزی حرف زدن و در لفافه گفتن، دفاع از خود و حق و حقیقت نشد. سمیه باید بیاید شجاعانه و بی رودربایستی شفاف و درست حرفش را بزند و واقعه و صحنه روز شلاق را دقیق و مو به مو شرح بدهد وگرنه جماعت فاشیست، ولش نمیكنند، جدای از انتقادهایی كه به شیوه خبررسانی خود سمیه وارد بود.
ب) نمیدانم از دیروز بعد از این جریان شلاق، یاد سه نفر كردهام كه بكل فراموش شدهاند: زهرا بنییعقوب كه در زندان دادسرای همدان به مرگی بشدت مشكوك گرفتار آمد؛
فرزاد كمانگر معلم جوان كرد كه حكومت او را اعدام كرد. چشمانش هنوز جلوی صورتم هست و به آدم میخندند؛ و در آخر علی معظمی كه عكس فرزاد را در بالای وبلاگش گذاشته بود و بشدت سیاسی مینوشت و دغدغهاش چیزی جز دفاع از فعالان سیاسی و حقوق بشری نبود. گوشش را گویا كشیدند و ناگهان خاموش شد. حیف!
صدمهدیدگان و رفتگان دنیای مجازی و واقعی .... یادشان گرامی! بیهیچ حرف اضافه و تعیین تكلیف برای كسی.
Labels: بلاگ خاموش, حقوق بشر, روزانه امروز, سیاست