يک اتفاق ساده ولی بسيار مهم
بايد تبريک گفت به هرسه نفرشان: رضا گنجی آبچينوس تیزبین و مريم نبوینژاد منتقد و آن پژوهشگر خوشذوق و پرانرژی همایون خیری.
کار درآورن روزنامه اینترنتی، کار به ظاهر ساده اما ایده بسیار استادانه و مهمی است که خوب هم پیادهسازی شده است و شک نیست به زودی آثار نیکویی از خود به جا خواهد گذاشت. کافی است صفحه روزنامه را باز کنید و مطالب خواندنی ولی کوتاه آن را در قالب روزنامه بخوانید. اینکار را حتماً انجام دهید و خواهید دید که پشت این طرح به ظاهر ساده یک دنیا فکر خوابیده است. این روزنامه یک صفحه ای در میان میلیونها صفحه وبنوشتههای چپاندرقیچی و ملالتبار فارسی سخت به چشم میآید و خوانده میشود. در دنیای مجازی امروز که اعتماد و اعتقاد به کار گروهی خیلی کم شده است، این کار یک مژده نیکو است و امیدوارم این کار شیرین مستمر و مستدام باشد و جسارتاً در دام چهار چیز نیافتد:
- به کار گرفتن روزنامهنگاران و ژورنالیستهای سیاسی مشهور که وبلاگی هم دارند و گاه در عین پادشاهی خسروی حرصشان برای تسخیر همه رسانهها سیریناپذیر است
- سیاسی شدن و سیاسی نوشتن و روزمرگی و پیگیر شامورتیبازیهای "نظام" شدن
- روشنفکربازی و روشنفکرگرایی افراطی و بازی با کلمات
- جوزدگی هیجانی و به کار گرفتن جوانان پرشور عجول و سرسرینویس (با عرض معذرت مانند بعضی از دوستان بالاترینی)
با آشنایی دور و نزدیکی که از هرسه این دوستان دارم چنین احتمالی را خیلی بعید میدانم. اگر وقتی و بختی میداشتم حتماً با این گروه توانا و سالم و دوستداشتنی پیشنهاد همکاری میدادم که افتخاری میبود برایم اگر میپذیرفتندم. فعلاً که اوضاع اقتصادی دنیا بشدت نابسامان است و دو دستی باید چسبید به میز و صندلی کار. تا چه پیش آید.
باید به این دوستان مرحبا گفت. در این اوضاع خاکستری، مسموم و سرگیجهآور، در آوردن یک روزنامه یک صفحهای ساده و سالم، کاری نو و بدیع است. پس میشود حرص پول و شهرت نداشت و بیریا کاری گروهی از نوع حرفهای و سالم کرد.
Labels: رسانه, وبلاگ