كپی برابر كسالت
فیلم "كپی برابر اصل" فیلمی كسل كننده است و باز عناصر دیالوگهای كسل كننده دوبدو و خصوصاً استفاده از شیشه جلوی ماشین (!) در آن حرف اول را میزنند. فیلم را یك هفته است تا نیمه نگاه كردهایم و انگیزه و میلی نیست كه تمامش كنیم.
پیام فیلم كه البته در قهوه خانه نشسته بودند و زن (ژولیت بینوش) نقش همسر مرد را برای خانم قهوهچی بازی كرد، كه هرچیزی بدلی میتواند مانند اصلش باارزش باشد، پیام خوبی بود، اما فیلم واقعاً كسلكننده است.
فیلمی كه جذابیت نداشته باشد، بهترین فلسفه ها و پیامها را هم داشته باشد بدرد نمیخورد. یكی لطفاً اینرا به استاد كیارستمی و هواداران حالی كند. این نامش سینمای جشنواره نیست. نوع خاصی از سینمای جشنوارهای است كه بدلیل متفاوت بودن شاید خریدار داشته باشد. به هرحال فیلمی عالی هم باشد، مورد علاقه من نیست.
Labels: فیلم