دوستىهاى دنياى مجازى
امان از اين وبلاگنويسى! اين نوشته سينا هدا را بخوانيد. دوست عزيز، همين است ديگر چه مىشود کرد که بعضى از دوستان متاسفانه همانطور که نوشتم با هدف و منظور ديگرى به وبلاگنويسى رو آوردهاند، به هر حال اين حق آنهاست اما کاش دستکم مراعات حال ديگران را بکنند و رقابتجويى را کمتر به نمايش بگذارند و حقى هم براى ديگران و غيرحرفهاىها يا دگرباشان قائل شوند. بعضىها دنبال سياهى لشکر مىگردند در سپاه خود و زينت المجلس در دربار خويش، اگر پيدا نکنند حقى از حيات همشان و همپاى خود در اين شهر مجازى براى ديگرى قائل نيستند.
بدىها به جاى خود اما چيزهاى خوب هم در همين دنياى مجازى خيلى پيش مىآيد. دوستىهاى دنياى مجازى چيزهاى سادهاى نيستند و خيلى ارزشمند هستند. به گمانم خيلىها به اين دلخوشند و به خاطر دوستىها گرفتار اين دنياى مجازى هستند. بد نيست اين را اشاره کنم که حتى تا چند روز بعد از اينکه سلمان جريرى عزيز مهربانانه و از روى لطف اسم بنده را به عنوان دعوت شونده به بازى يلدا آورده بود، هيچگاه بين من و او در تمام اين دو سال گذشته که ما در مورد روز تولد وبلاگهاى فارسى مطلب نوشتيم، هيچ ايميلى ردوبدل نشده بود و هيچ کانالى ارتباطى برقرار نشده بود. اين همدلى است که از هزاران کيلومتر در دوردستها ما را به هم نزديک مىکند. هرچه هست لطف آن دوست عزيز است.
دوستىهاى خوب ديگرى که همه صادقانه و بىتوقع بوده. اجازه بدهيد که از تکتک دوستان عزيز ياد نکنم. اين چيزهاى خوب هستند که پيوندها را برقرار مىکنند و مغناطيس برگشت به اين دنياى مجازى هستند. خوبىها را ببينيم و آنها را برجسته کنيم. چيز ياد بگيريم و ياد کنيم از دوستان خود. اهل مدارا باشيم و وارد بازى آن جماعت نشويم. اعتقاد دارم که دوستان همدل خودشان همديگر را پيدا مىکنند. همانطور که سينا نوشته مبادله و تمرين مهر و صدق کنيم و اختلاف نظرها و اختلاف سليقههايى را که گهگاه بين ما وبلاگنويسان بىتوقع پيش مىآيد، به چيزى نگيريم.
پىنوشت: اين نوشته تلفنچى را هم داشته باشيد.