فرح، مهر، سخن و ديگر هيچ!
از دوست عزيز و گرانمايه جناب ف.م.سخن سپاسگزار هستم که طبق معمول يادى هم از بنده کردند و شرمندهمان فرمودند. همينطور از ديگر دوستان که لابلاى نوشتههاى خود به مطلب بنده لينک دادند، صميمانه تشکر مىکنم.
اميدوارم که ما وبلاگنويسان با هم مهربانتر از پيش باشيم. حال که تا اينجا تشريف آوردهايد براى اينکه دست خالى برنگشته باشيد به دوبيت پايانى از يک غزل زيباى سعدى توجه فرماييد. با اجازه از استاد سخن پارسى تقديمش مىکنم به استاد سخن وبلاگستان:
« گر به صد منزل فراق افتد ميان ما و دوست / همچنانش در ميان جان شيرين منزلست »
« سعدى آسانست با هرکس گرفتن دوستى / ليک چون پيوند شد، خو باز کردن مشکلست »