پاسخى کوتاه به آقاى کوثر
اشاره: قطعاً مىدانم که خوانندگان محترم اين وبلاگ ديگر بىحوصله شدهاند از بحثهاى مختلف حاشيهاى. بنا به پاسخ دادن به نوشته اخير آقاى نيکآهنگ کوثر نداشتم، اما ديدم که ايميلى هم فرستاده و همان مطلب را عيناً تکرار کردهاند و گويا منتظر پاسخ هستند، لذا توضيحى کوتاه و سرگشاده مىدهم به ايشان و اميدوارم که خود نيز اين موارد را مدنظر داشته باشم:
آقاى نيکآهنگ کوثر عزيز،
از لطف شما ممنون هستم. احتياج به عذرخواهى ولو از نوع آميخته به طنز و شوخى هم نبود. براى شوخى هميشه وقت هست. دفعه پيش هم نوشته شد که بخش شخصى مساله از ديد بنده لااقل حل شده است. بياييم به جاى وررفتن با آدمها کمى از وقتمان بهتر استفاده کنيم. بياييم به همديگر صدمه نزنيم. بياييم اگر قدرتى فرهنگى-رسانهاى- تبليغى داريم چه خلاقيتى هنرى چه ذوقى قلمى چه تريبونهايى کاملاً رسا و رها، چه شهرت و چه ارتباطاتى قوى با اهالى تبليغ و رسانه، آن مولفههاى قدرت را در جهت استهزا، تحقير کردن و سرکوب آدمهاى ضعيفتر استفاده نکنيم. کسانى از ما که مجموعاً قدرت بيشتر و فراگيرترى دارند، از اين راه ارتزاق مىکنند و درگير مسائل زيادى بوده، فرصت تمرکز و غور در جزييات و ريزهکاريهاى بسيار مهم را ندارند، بيش از سايرين در معرض خطر سقوط روزافزون اخلاقى، انحطاط و درآمدن به روندى گاه بىبازگشت هستند.
با احترام،
پارسا