پنجاهمين سالگرد «بحران کانال سوئز»
ديشب يک مستند زيبا در سىبىسى در مورد بحران کانال سوئز در سال ۱۹۵۶ داشت نشان مىداد. حرکتى که الهام گرفته از جنبش ملى شدن صنعت نفت به رهبرى مرحوم دکتر مصدق بود. ناصر را نشان مىداد که چگونه از طريق پيام راديويى و لابلاى سخنرانى خود با ترفندى هوشمندانه فرمان حمله به مراکز نظارت بر کشتيرانى کانال را صادر کرد و چند دقيقه بعد در همان سخنرانى آنلاين اعلام کرد که هم اکنون ملت مصر کنترل کانال را بر عهده دارد! يکى از مقامات مصرى در زمان دولت ناصر که هنوز زنده بود مىگفت هر يکماه يک سوقصد به جان جمال عبدالناصر صورت مىگرفت.
نقشههاى انگليس (در زمان نخست وزيرى آنتونى ايدن) و فرانسه و نيز وارد کردن اسراييل به جنگ با ملاقات مخفى بنگورين با سران انگلستان و فرانسه (که سالها بعد سند توافق پنهانى آنان منتشر شد) و حمله اين دو کشور به کانال به بهانه جنگ اسراييل و مصر (که با حمايت دوکشور اروپايى بود و البته اسراييلى ها هم بدشان نمىآمده صحراى سينا را بگيرند) و حفظ امنيت کانال صورت گرفت و نيز مخالفت آمريکا با اين حمله (آمريکا به دنبال تضعيف انگلستان بوده است) به همراه وتوى قطعنامه آتشبس در شوراى امنيت توسط انگليس و فرانسه (که توسط آمريکا به شوراى امنيت برده شده بود و جالب اينجا است که ايران هم در آن زمان عضو شوراى امنيت بوده و به اين قطعنامه به همراه آمريکا راى مثبت داده بوده است)، به مجمع عمومى کشاندن قطعنامه آتشبس و بررسى دوباره پيشنهاد لستر پيرسون (فرودگاه بينالمللى تورنتو به نام ايشان مزين است) وزير خارجه وقت کانادا در مورد لزوم داشتن نيروهاى حافظ صلح سازمان ملل و اتفاق نظر و اجماع جهانى بر اين موضوع، حضور اولين نيروهاى کلاه آبى در تاريخ سازمان ملل در کانال سوئز، استعفاى ايدن و قبول آتش بس و ترک مخاصمه به همراه اعطاى جايزه صلح نوبل به پيرسون به عنوان تنها کانادايى که اين جايزه را برده است همه موضوعاتى جالب در اين مستند بودند.
نکته بىربط: راستى گفتم سىبىسى از فريد سىبىسى چه خبر؟!