سوژه جهانى شده‌ايم!
محمد قائد مطلبى خواندنى نوشته است که وصف الحال هر روزه ما ايرانيان خارج از کشور است.
اتفاقاً چند روز پيش وقتى به يک همکار ايرلندى زبل گفتم پرشن هستم مچم را گرفت و گفت: «چرا نمى‌گويى ايرانى هستى؟» طرف از اين ايرلندى‌هاى کله خراب بود و به شوخى ادامه داد: « چيه؟ فکر مى‌کنى مردم مى‌آيند کشوهايت را مى‌گردند براى اورانيم؟» ! اينجا بود که فهميدم کلک «پرشن» به جاى «ايرينين» ديگر قديمى و دستمان رو شده هم پيش آژانس هم پيش اينها!
خلاصه کار از جواب دادن و شوخى را کش دادن يا موضوع را عوض کردن گذشته است. کار يک نفر دو نفر هم نيست که موضوع را برجسته کنى پيش بالادستى‌ها و حال طرف را بگيرى. ديگر بعضى از اين کاناداييهاى خنگ و تنبل که فرق بين ايران و عراق را هم نميدانستند، اين روزها ديگر در جريان آخرين تحولات و سخنرانى کيک زرد احمدى‌نژاد نيز هستند! از طرف ديگر بعضى از اين گى‌هاى ضد آمريکايى دارند اين روزها عشق مى‌کنند و تحولات هسته‌اى ايران را از نزديک دنبال مى‌نمايند. خوب که دقت کنى مى‌بينى ته دلشان هم قندى براى احمدى‌نژاد آب مى‌شود! ماله‌کشى‌هاى گاه و بيگاه ما هم که معمولاً غريزى و براى دفع متلک و اين چيزها انجام مى‌شود، ديگر کارساز نيست و جو عمومى (لااقل در شهرى که من زندگى مى‌کنم) در اين جهت است که ايران دارد بمب مى‌سازد و عده‌اى هم البته معتقد هستند که واقعاً «حق مسلم» ماست و دم ماها گرم که داريم پوز آمريکاييهاى متکبر را مى‌زنيم!! خلاصه که در سطح جهانى سوژه شده‌ايم و همه جا بهمان گير مى‌دهند و مخالف و موافق حرف ما را دارند مى‌زنند. اگر شانس بياوريم و متلکى حواله‌مان نشود يا برخورد بد و توهين آميزى نبينيم که بايد کلاهمان را بياندازيم بالا. اينجا که کانادا است حالا ببين در آمريکا چه خبر است!
