پارسانوشت ديپلماتيک
(يک چيزى توى مايه‌هاى لوموند ديپلماتيک!)
مساله لينک‌هاى دوجانبه
اين لينک دادن‌ها هم کار حساسى است و خودم هم که به کل در اين مورد روضه‌ها خوانده بودم مجبور به حضور در بخش ديپلماتيک وبلاگستان شدم. به هر حال سخت نبايد گرفت. اما چند نکته بديهى بر مبناى سه اصل عزت، حکمت و مصلحت(!):
الف) هرکس با هر مرامى لينک پارسانوشت را بياورد، من موظف به گذاشتن لينک او در وبلاگ خود هستم. به دوشرط اول اينکه طرف جسارتاً (!) تروريست حرفه‌اى مجازى نباشد. (فعلاً که تا حالا خوشبختانه چنين موردى نداشته‌ام.) دوم اينکه وبلاگش متروک و خاموش- روشن نباشد و دست کم يکسال از فعاليت واقعى و مستمر آن گذشته باشد. مثل اين وبلاگ‌هاى عجيبوغريب آدمهايى شديداً سياسى و خطى با نام مستعار که هر چند هفته يکبار چيزى مى‌نويسند و مشخص است که چند تا وبلاگ دارند و با بقيه آدمها دارند بازى مى‌کنند، نباشد. (اين نانهاى گندم دست مردم زياد ديده‌ايم) اما به وبلاگ هر فردى با هر مرام و هر مسلکى لينک متقابل خواهم داد. فقط خواهشمندم بنده حقير را در جريان بگذاريد که شرمنده نشوم. من با اين سوادم به فن‌آورى هسته‌اى فهميدن اينکه کى لينک من را گذاشته هنوز دست پيدا نکرده‌ام، دوستانى هم که دست پيدا کرده‌اند تکنولوژى آن را به ماها نمى‌دهند، پس بى‌زحمت اگر لينک مى‌گذاريد، خبرم کنيد. در خدمت هستم.
ب) لينک به يک وبلاگ به معنى تاييد نظرات و همسويى با آن دوست عزيز وبلاگ‌نويس نيست. به معنى تاييد کارهاى آن عزيز با ديگران در عرصه مجازى هم نيست. عکس قضيه هم در مورد آن دوست عزيز لينک داده صادق است و او هم با گذاشتن لينک پارسانوشت با من پسرخاله نشده است و کارهاى من را تاييد نمى‌کند، طبيعتاً هر وقت هر يک از عزيزان دوست داشت مى‌تواند لينک من را بردارد که با همان ترتيب من هم مجبور به اقدام متقابل هستم و سفيرمان را از آن کشور فرا مى‌خوانيم!
ج) در بعضى از وبلاگ‌هاى دوستان عزيز لينکى به هيچ‌جايى داده نشده است و ظاهراً تا قيام قيامت اين قضيه ادامه دارد. سخت نبايد گرفت، خود من هم وقتى لينکى به جايى نداده بودم مورد لطف و عنايت دوستان عزيزى قرار داشتم. پس به همين خاطر لينک به چنين وبلاگ‌هايى بر حسب مورد، که اگر اجازه بدهيد خودم در مورد مصاديق آن تصميم بگيرم، داده خواهد شد. ممکن است با اجازه دوستان لينکى هم به وبلاگى بدهم که به من لينک نداده باشد.
د) گاهى وبلاگ‌نويسى کارى عجيبوغريب مى‌کند و دست به افشاگرى مى‌زند يا آبروى وبلاگ‌نويس يا فرد ديگرى را مى‌برد، اينگونه موارد بعضى از دوستان توقع دارند که من لينک اين وبلاگ‌نويس را بردارم. بهم اخيراً ايميلى زده شده است. من به اين جمع‌بندى نرسيده‌ام که لينک آن وبلاگ‌نويس را بردارم، هر چند کار او را تقبيح مى‌کنم. منتها سکوت در بعضى موارد به خاطر مشغله و درگيرى است. من هم مثل شما در صدجاى ديگر ذهنم درگير است يا در حال بحث با دوست ديگرى هستم. نمى‌توانم روند بحث را قطع کنم و درگير بحث بر سر موضوعى ديگر بشوم. به هر حال من هم يک وبلاگ‌نويس هستم، قاضى ديوان بين‌المللى لاهه نمى‌توانم باشم.
داستان حکايت مورچه و کله‌پاچه است. پارسانوشت خودش چيست که لينکش چه باشد و بحث‌هاى سر موضوع لينک چه! اما همين چيزهاى خيلى جزئى را ديده‌ايم که موجب کدورت و دعوا در وبلاگستان شده است. پس بگذاريد بيش از اينى که هست وضع وبلاگستان را خرابتر نکنيم و به خاطر اين چيزها لااقل سوتفاهم ايجاد نکنيم. براى همين مجبور به انتشار اين مطلب شدم. امان از اين دردسرهاى وبلاگ‌نويسى و وبلاگ‌دارى.
