سام و تحريم
سام ضيايى عزيز وبلاگ‌ها را دعوت به حمايت از تحريم کرده است. ضمن اينکه خود تحريم‌چى هستم - و مرتب هم تاکيد مى‌کنم که کسانى گمان نکنند تحت تاثير نمايش‌هاى اخير قرار گرفته‌ام - معتقدم که موضع گيرى آشکار براى تحريم و فراخوان عمومى براى آن در وبلاگ‌شهر متاسفانه به دليل محافظه‌کارى موجود، تشتت آرا و سردرگمى بخشى از سياسى نويسان وبلاگستان (بعضى از دوستان در يک ماه اخير سه يا چهار بار موضع سياسى خود را عوض کرده‌اند)، عدم اطمينان به يکديگر، تمايل فراوان براى عرض اندام انفرادى و اصطلاحاً «ايده نو به ميان انداختن» و نيز نداشتن سازمان جمعى عملاً فرصت و شانس چندانى براى موفقيت در اين فاصله زمانى ندارد و از همه اينها بدتر آن است که به هر حال دنياى سايبر و مجازى آرايش با آراى جامعه ايرانى در دنياى واقعى شيفت زيادى دارد. چيزى که در انتخابات مجلس هفتم ديديم و ميزان مشارکت در وبلاگ ها بسيار کمتر از مشارکت واقعى مردم بود. به هر حال با ديد پراگماتيستى اگر بخواهيم به قضيه نگاه کنيم شخصاً معتقدم که دعوت به قبول وعده هاى پوچ و توخالى کانديداهاى حکومت ولايى و منتخب «آقا» بلافاصله بعد از انتخابات موجب سرخوردگى نيروهاى فعال اجتماعى خواهد شد. به طريق اولى دعوت به تحريم هم متاسفانه به دليل مهيا نبودن شرايط ممکن است موجب دلسردى نيروى هاى آزاديخواه و فعالان حقوق بشرى شود. با کسانى که با هرحرکت تغيير جهت ميدهند و جهت بادبان عوض مى کنند و دلايل خود را هى ميدهند و هى پس مى‌گيرند، سخنى نيست. کسانى هم که هوشيارند کار خود را ميدانند و گفتنى‌ها گفته شده است. ما هم کارمان تنها گفتن بود.
انتخابات تنها يک نمايش کمدى است. همين! تنها بايد کنار گود ايستاد و دورادور به آن خنديد. از فرداى انتخابات هم کار خودمان را ادامه مى‌دهيم. به استمرار کار خود و تلاش براى اتحاد حول آزادى بيان و حقوق بشر بيانديشيم. متاسفانه راه سخت و طولانى در پيش داريم و البته در اين ايده سام عزيز که از گنجى وام گرفته است و ميگويد بايد هزينه داد شکى نيست. سام ضيايى عزيز با نام واقعى خود دارد مى نويسد و جلاى وطن کرده و هزينه مى دهد و پيشنهادش- چون خود در حال هزينه دادن است - غير اخلاقى نيست. من مستعارنويس هم هزينه‌هايى دارم مى‌دهم (دشمن شناس دارد مى گويد: مثل هزينه قبض اينترنت، ورزش نکردن، پول برق، عمر گرانمايه و … !) ولى در مقابل هزينه هايى که بايد عملاً پرداخت کم و ناچيز است و اخلاقاً نمى‌توانم ديگران را به چيزى دعوت کنم که خود نمى توانم آن را انجام دهم.
«به هر رو» شاد باشيد و تنها به اين مضحکه انتخابات بخنديد و از آمدن هرکدام از اين تلخکان نگران نباشيد. هيچ صندوقى معجزه نخواهد کرد. به فرداى انتخابات بيانديشيم.
