تلاش براى آزادى زندانيان سياسى
مختصر و مفيد بروم سر اصل مطلب. در کنار بحث واگذارى جايزه وبلاگ برگزيده مدافع آزادى بيان که توصيه خيلى خوبى است، پيشنهاد مى‌شود گروه‌ها و حلقه‌هاى وبلاگى و انجمن‌هاى وبلاگ‌نويس مانند پن‌لاگ، خبرچين، فانوس، دوستان جلسات پالتاک، حتى گروه‌هاى وبلاگى دوستان خبرنگار و روزنامه‌نگار مانند هنوز و دبش و يا حتى حلقه ملکوت يا شرقيان و تريبون فمينيستى يا ساير گروه‌ها، پا پيش بگذارند و به عنوان چند نهاد نه چند شخص حقيقى وارد عمل شوند و متولى اين کار باشند و همه با هم مستقل از همه اختلاف نظرها سر يک موضوع ائتلاف کنند: اکبر گنجى و مجتبى سميع نژاد بايد آزاد شوند! دو هفته همه يکصدا در فضاى سايبر يک چيز را بگوييم و باصداى بلند داد بزنيم. به کسى از مقامات نظام نامه ننويسيم و بحث انتخابات را هم پيش نکشيم البته اگر کسى از دوستان طرفدار شرکت در انتخابات هم قصد همکارى داشت، سد راهش نشويم و بتواند وارد اين ائتلاف شود. شک ندارم که به آزادى سريع هر دو نفر کمک خواهيم کرد.
اين البته يک پيشنهاد خام است و از همه تقاضامندم که به اين پيشنهاد فکر کنند و آن را پخته‌تر کنند.
بياييد بالاغيرتاً ما هم از اين آب گل آلود انتخابات، ماهى آزادى زندانيان سياسى بگيريم. شما اشکالى مى‌بينيد؟ بنده چند روزى در مسافرت هستم و متاسفانه يا خوشبختانه امکان حضور در اين بحث‌ها را ندارم. همه شما هم خوب مى دانيد که از اين نمد کلاهى براى خودم نمى خواهم درست کنم و وبلاگم هم شمارنده ندارد و از فانوس هم بيرون آمده ام و باقى قضايا … حالا خود دانيد.
پى‌نوشت: آقا اصلاً در مطالب خود لطفاً اسمى از بنده به عنوان پيشنهاد دهنده نبريد و حرف خودتان را بزنيد به انتخابات هم کارى نداشته باشيد. موضوع اين پست اصلاً انتخابات نيست. همه برو بچه هاى انتخاباتچى و ستادى موفق باشند. تحريم چى ها هم همينطور. طرفداران مارکس و لنين و مصدق و خمينى و حاج احمد آقا و صدام و طالبان و طالبانى و آشيخ حسين انصاريان و مير حسين موسوى و مستوفى الممالک و همه و همه رو چشم بنده جا دارند، بياييد يک فکرى به حال مجتبى سميع نژاد و گنجى بکنيم.
من مى گويم اين حرکتها اثر دارد. پايمردى مجتبى سميع نژاد و تصميم به اعتصاب غذاى گنجى نشان مى دهد که خبرها به درون زندان رسيده و آنها روحيه اى گرفته اند. حداقل به اين عزيزان روحيه که مى دهيم که. حالا اگر شما هستيد بفرماييد پا پيش بگذاريد.
نشد هم نشد. حرکتى نگرفت هم نگرفت. دعوا نداريم که. هر کس هم نيامد و مخالفت کرد براى باز کردن اين بحث يا پيوستن به حرکت، باز روى چشم بنده حقير جا دارد. (خط کشى نکنيم و همديگر را آماج حملات قرار ندهيم) من فقط مى‌گويم از اين زمان يکماهه و اين شرايط خاص استفاده کنيد. همين. اصلاً هرکس ساز خودش را بزند. چطوره؟
پى‌نوشت دو: چقدر استقبال شد از اين پيشنهاد! به هر حال گفتيم شايد اين روش موثرتر باشد که به جاى اينکه هر روز يک پيشنهاد از گوشه‌اى سر در بياورد، نمايندگان محافل وبلاگى با هم چند اى ميل رد و بدل کنند و به طور هماهنگ همه يک خواسته واحد داشته باشند. اين خواسته را در دو سه جمله بيان کرده و همه آن را در وبلاگشان بياورند و روى آن بايستند و به انتخابات و بحران هسته‌اى و صعود تيم ملى به جام جهانى و خطبه هاى نماز جمعه اروميه هم در اين مورد کارى نداشته باشند. گنجى و سميعى نژاد، بايد هر چه زودتر آزاد شوند. نمى‌دانم آيا حرف خيلى بد و نامربوطى زده شد؟ به هر حال به نظر بنده راهش اين است و عملى هم هست. به اين اميد که بتوانيم روزى روى خواسته هاى حقوق بشرى با همديگر اتحاد داشته باشيم براى همه وبلاگ‌نويسان و وبلاگ‌داران آرزوى موفقيت و سلامت مى‌کنم.
