يک پيشنهاد کوچک
با توجه بهاين ناآراميهايى که در جبهه هاى مختلف نبرد (!) در بخش سياسى وبلاگستان مشاهده مى شود، عرضى مختصر داشتم:
بهتر نيست يک مدت آرام باشيم و چيزى ننويسيم، اظهار نظر نسنجيده نکنيم، فحش ندهيم، به همديگر نپريم، ترويج خشونت نکنيم، بىاخلاقى نکنيم، هويت واقعى يک وبلاگ نويس با اسم مستعار را لو ندهيم، پنبه شخصيت همديگر را نزنيم، به کسى برچسب نزنيم، شلوغ بازى و جنجال راه نيندازيم. (من خود معلم اخلاق نيستم البته و حواسم بايد بيش از همه به خودم باشم.)
بياييد در عمل تنوع آرا و نظرات را به رسميت بشناسيم و بپذيريم که کسى مى تواند نسبت به عقيده ما دگرانديش باشد. آخر هر چيزى که ما بديهى فرض مى کنيم ممکن است براى ديگرى بديهى نباشد.
بهتر نيست با مدتى ننوشتن تمرين صبر و حوصله و مدارا کنيم؟ بياييد براى مدت يک هفته چيزى ننويسيم. چه مى شود مگر؟ جز اينکه لذت کم نوشتن و گزيده نوشتن را درخواهيم يافت. بنده يک هفته نخواهم نوشت با اينکه مطلب آماده خيلى دارم و پيشنهاد مى دهم که همه دوستان عزيز وبلاگ نويس صاحب هر عقيده و سليقه اى که هستند به اين پيشنهاد فکر کنند. نمى گويم که همه به اين حرکت بپيوندند که خود نقض غرض است، بازار گرمى است و ايده فروشى است. نه! هر کس هر وقت که دوست داشت و به هر طريق که خود مى دانست مدتى از کى بورد کناره بگيرد. اين برنامه هاى يارگيرى و کارهاى دسته جمعى و بازارگرميها و جنجال سازى ها را کنار بگذاريد. منبرىها را اينهمه دست مىاندازيم بياييد ما منبرى نباشيم.